ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Δεν ξέρω αν θα είναι καλή εβδομάδα ή είναι μια εβδομάδα που θα αλλάξουν τα πράγματα. Αυτό που έγινε στο Παρίσι την περασμένη Παρασκευή ήταν μια ακόμα προειδοποίηση ότι κάτι κάνουμε λάθος.   Κάτι κάνουμε λάθος στην αντιμετώπιση τέτοιων γεγονότων και αυτό έχει αποτέλεσμα να γίνονται και άλλες  επιθέσεις. Οντας κάτοικος της χώρας που είναι "διάδρομος λύτρωσης"  χιλιάδων μεταναστών από την Συρία, Πακιστάν κλπ  βλέπουμε καθημερινά θανάτους αθώων παιδιών, μητέρων, πατεράδων γιατί θέλανε να δώσουν στα παιδιά τους ένα καλύτερο μέλλον στα παιδιά τους, στους ίδιους, να τους απομακρύνουν από την φρίκη ενός πολέμου που δεν θα έχει τέλος! 

Πούλησαν ότι έχουν και δεν έχουν για να στοιβαχτούν σε σαπιοκάραβα, χωρίς να γνωρίζουν κολύμπι, για να περάσουν μια λωρίδα θάλασσας με 8 και 9 μποφόρ, αρκετές φορές, για να μπορέσουν να πάνε στην Ευρώπη. 

Ερχόμενοι σε μια χώρα, χτυπημένη από την οικονομική ύφεση, χωρίς να μπορεί να βοηθήσει το κράτος όλους τους πρόσφυγες  ποντάρει στην ιδιωτική πρωτοβολία,  στο ελληνικό φιλότιμο και αλληλεγγύη,  τους προωθούμε προς την κεντρική Ευρώπη. Οι εικόνες εξαθλιωμένων ανθρώπων να διασχίζουν την μισή χώρα μέχρι να φτάσουν στα σύνορα με το FYROM είναι κάτι που βλέπει όχι μόνο στην τηλεόραση αλλά και στο δρόμο. 

Και τώρα ο ένας από τους καμικάζι του Παρισιού πέρασε στην Ευρώπη από την Λέρο...... δηλώσεις, τρομοκρατία ότι όλοι που περνάνε το Αιγαίο δεν είναι πρόσφυγες αλλά τζιχαντιστές.  Ακραίες απόψεις, να κλείσουμε τα σύνορα, λένε κάποιες χώρες, χωρίς να τους νοιάζει τι θα γίνουν οι χώρες εισόδου, που θα πάει όλος αυτός ο κόσμος,......Τρόμος, φόβος, σενάρια καταστροφής. 

Και κανένας δεν κάθεται να εργαστεί, να προσπαθήσει να βρει μια λύση στο  πρόβλημα, όλοι μαζί ενωμένοι. 

Μέχρι και ο εξάχρονος γιός μου όταν του εξηγούσα τις εικόνες με τους πρόσφυγες, τα παιδάκια που έκλαιγαν στην τηλεόραση και του είπα ότι στην χώρα τους έχουν πόλεμο με είπα πολύ απλά ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΙΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ? ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ?

Τόσο απλά αθώα γιατί δεν σταματούν τον πόλεμο.... και πραγματικά δεν είχα τι να απαντήσω. 'Ενα εξάχρονο παιδί ρώτησε κάτι πολυ απλό αλλά τόσο δύσκολο να απαντηθεί.

Ας ελπίζουμε ότι και αυτό το γεγονος στο Παρίσι και όλες αυτές οι αθώες ζωές που χάθηκαν δεν θα μείνουν μόνο στο ρεπορτάζ, στις ιστορίες.....αλλά θα είναι οι τελευταίες που θα χαθούν και οι αιτία να δωθεί ένα τέλος σε όλο αυτό το παράλογο που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια.

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!