Η εβδομάδα ξεκίνησε με αισιοδοξία και αρκετά ενδιαφέροντα "TO DO" λίστα του ημερολογίου μου.
Το ταξίδι στη Θεσσαλονίκη του 1917 και στη μεγάλη πυρκαγιά, με την συνοδεία πιάνου και ούτι, κατά την παρουσίαση του ιστορικού μυθιστορήματος της Άννας Τσιλογκιρόγλου - Φαχαντίδου "Η γυναίκα με το κρυμμένο πρόσωπο" Ιστορίες από τη μεγάλη πυρκαγιά του 1917 στη Θεσσαλονίκη.
Σχολικοί βαθμοί... και ταυτόχρονα κλείσιμο όλων των εκκρεμοτήτων λόγω των χριστουγεννιάτικων διακοπών.
Έρευνα αγοράς.... για τις εορταστικές εμφανίσεις!
Και εκεί που όλα κυλούσαν ήρεμα και άκρως εορταστικά...η απώλεια ενός προσώπου με πάγωσε. Με έβγαλε από το χαρούμενο "συννεφάκι" των εορτών και με κατέβασε κάτω στη γη, όχι όπως οι στάλες της βροχής αλλά με την βιαιότητα του χαλαζιού.
Όμως μετά από κάθε χαλαζόπτωση, από κάθε βροχή το ουράνιο τόξο κάνει την εμφάνισή του. Οι χαρούμενες αναμνήσεις που μοιράστηκες με το άτομο αυτό είναι το ουράνιο τόξο...
Και επειδή έτσι είναι η ζωή προχωράμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου